چـتـرتــــ را بگــــیر . . .
چشــــــــــم های من . . .
بزرگ شده ی بارانند . .
” خواب?د?؟ “نوشته م?شه
ول? ” ن?از دارم که باهات حرف بزنم ” خونده م?شه …
شـک نـدارم سـفـره ی دلـم را ?ــہ وا ?ـنم هـمــ ہ سـیـر مــے شـونـد …!
تنها کسی که تو زندگیم بهم پا داد غم بود
ا?نم تریپ ازدواجیم …
کــآش فقـــط بودی . . .
وقتی بغـــض میکردم . . .
بغلــــم میکردی و میگفتی . . .
ببینــــم چِشــآتو . . .
منـــو نیگــــآ کُن . . .
اگه گریــــه کنی قهر میکنــــم میرمــــ.. .
لــبــخــنــد بـــزن…!
عـــکــاس مـــدام ایــن جــمـــلــه را تــکـــرار مـــی کــنـــد…
اصـــلا بــرایـــش مـــهـــم نــیـــســـت،کـــه در وجـــودتــ…
حــتـــی یـــک بــهــانــه بــرای لــبــخــنـــد نــیـــســـتــــ…
“مهربانی”
مهمترین اصل “انسانیت”است
اگر کسی از من کمکی بخواهد
یعنی من هنوز روی زمین ارزش دارم !
از دوست جدید رازت را پنهان کن
از دشمن قدیمی که طرح دوستی دوباره با تو ریخته خنجرت را
چون اولی باورت را نشانه می گیرد
دومی قلبت را
(نسرین بهجتی)
بعضیا هستن که تمام عمرشون رو سعی میکنن که رابطشون رو با یه آدم اشتباه درست کنن…
یاد گرفته ام
بگریم بی دغدغه
بخندم بی بهانه
برقصم بی ترانه
برنجم بی گلایه
و نظاره کنم آنچه نیستم
و نبینم آنچه هستم
جملات غمگین فاز سنگین
آدم های خوب نـه خاطره انـد نـه تاریـخ
بلکه حقیقت روزگارنـد…
ما بد نبودیم چون اصلا بلد نبودیم…
بزرگترین ضعفِ انسان ها
تردیدِ آنها است در این که به دیگران هنگامی که هنوز زنده هستند بگویند چقدر دوستشان دارند…
عشـق
قصــه‌ای بـود که مادربــزرگ شـب‌هـای زمستـــان برایـــم می‌بافــت
یکـی از رو، دو تا از زیر
بالاپوشـی که هیـچ‌گاه گرمــم نکـــرد !
اینکه می گویند
راه باز است و جاده دراز
یعنی راه رفتن باز است
اما جاده ی جبران دراز…
سرگرمی ام شده گرفتن فال حافظ و من خسته از جواب های تکراری :
“غم تمام می شود”
“غصه نخور”
“مشکلات حل می شود ”
و …
دلم می گیرد ، چرا حافظ نمی داند بی او هیچ چیز تمامی ندارد جز این زندگی ؟!
تــو هم تلخ بودی
تلــــخ درست مثل قطره های فلج اطفالی
که در کودکی به خوردم می دانند
غافل از اینکه این بار تلخی تــــو دلم را فلــــج کرد
تو را مثل قانون…
کسی رعایت نمی کند؛
چرا غمگینی دلم؟
تو را برای شکستن سرشته اند…!
پیام های غمگین و ناراحت کننده
بی پناهی یعنی
زیر آوار کسی بمانی
که
قرار بود
تکیه گاهت باشد…
بدترین درد اینه که ،
مخاطب های گوشیتو چک کنی
و بخوای با یکی درد و دل کنی
ولی . . .
هیچکس و پیدا نکنی . . .
دلت را هنـــگــامــی غم مـی گیــرد
که نــگــاهــت به دستـــانِ گـــره خورده ی
دو آدم،
خیـــره مـــی مـــاند!
به خـــــــدا
” دل ” آلزایمــــــــر نمی گیرد !
بفهمیــد آدم ها . . .
تـَـخــتـے ?ہ هـَـر شـَـبــ،??
تــنــهــا؛
بــا یــادِ کــســے روش بــخوابـے،
تـَـخــتـــ نـیسـ ــتــ…
تــابــوتــه…
متن های سنگین با فونت شکسته
هَر وَقت دیدی حَریفِت دآره بَرَندِه میشِـہ ؛
یِـہ لَبخَند بزَ?? تآ بِـہ بُردِش شَ? ?ُنِـہ !
یِـہ جآ هَست ?ِـہ بآیَد وآیستی
یِـہ جآ هَم هَست ?ِـہ بآیَد دَرری
اَمآ اَگِـہ جآیِ ایـ?? دو تآ بآ هَم عَوَض شِـہ
تآ آخَر عُمر بِدِه?آر خودِتی
تو ایـ?? زَمونِـہ اَگِـہ میخوآی خوشبَخت شی
بآیَد زِندِگیتو بِـہ هَدَف گِره بزَنی ؛ نَـہ بِـہ آدَمآ ُ اَشیآء
برای کشتن کسی که توی دلت زندست باید روزی هزار بار بمیری . . .
اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام …
بـــــــہ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !!
مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛
مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــہ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !
راحــت از مــن گذشت…
اگر خدا هم راحــت از او بگذرد قیامـــت را من به پامیکنم
میدونی بن بست زندگی کجاست؟
وقتیه که نه حق رسیدن داری!
نه توان فراموش کردن !
شاد باش،
نه یک روز بلکه هزاران سال
بگذار آوازه شاد بودنت چنان در شهر بپیچد که رو سیاه شوند
آنانکه بر سر غمگین کردنت شرط بندی کرده اند.
دردهایت را دورت نچین که دیوار شوند،
زیر پایت بچین که پله شوند.
هیچ وقت نگران فردایت نباش،
خدای دیروز و امروزت،
فردا هم هست…
فرداهایتان قشنگ باد.
ان شب که شد زندگی ما اغاز
اغاز شدافسانه این سوز و گداز
دادند به ما دلی و گفتند بسوز
دیدند که سوختیم گفتند بساز
دردِ دِل کــه میکُنــی یعنـــی ضَعــف هایَــت را
درد هاَیــت را میگُذاری در سینـــی و تعــــارُف میکنــی
کــه هَــرکُدامَـــش را کــه میخواهنـد بردارنـــد تیــــز کننـــد تیــــغ کننـــد … و بزننـــد
اس ام اس تیکه دار و سنگین
هوایت که به سرم می زند دیگر در هیچ هوایی،
نمی توانم نفس بکشم!
عجب نفس گیر است هوای بــی تــــــــــــــو!
به آینه نگاه می کنم بیست و هفت بار عکس خودم را قد می کشم!
و به اندازه ی بیست و هفت سال کوچکتر می شوم!
گریه ام می گیرد،گریه می کنم!
بزرگ که می شوم بغض تمام گریه هایم را می خورد….
چقدر زود بزرگ شدم….
طلا باش تا اگر روزگار آبت کرد
روز به روز طرحهای زیباتری از تو ساخته شود
،?سنگ نباش تا اگر زمانی خردت کرد
لگدکوب هر رهگذری بشوی …!
تنها که هست?،
در بند کس? ن?ست? دلت نم? لرزد که اگر اخم کند،
هفت طبقه ? آسمان رو? سرت خراب م? شود تنها که هست?،
گامها?ت را رو? زم?ن استوارتر برم? دار? .
احساس قدرت م? کن? از ا?ن که کس? نم? تواند دلت را به باز? بگ?رد گاه? از حس رها??،
به رقص م? آ??
امروز… من با همه تنهایی خود به یاد آن همه خاطره ها می نویسم..
به یادت هستم و شاید روزی…
غرق در تنهایی خود بنویسم..
من به یادت مردم…
ما انسان ها مثل مدادرنگی هستیم…
شاید رنگ مورد علاقه یکدیگر نباشیم!!!
اما روزی …
برای کامل کردن نقاشیمان به دنبال هم خواهیم گشت ..
به شرطی که همدیگر را تا حد نابودی نتراشیده باشیم….
گاهى … دلت”به راه” نیست!!
ولى سر به راهى …
خودت را میزنى به “آن راه” و میروى…
و همه، چه خوش باورانه فکر میکنند..
که تــو.. “روبراهى”….
متن های غم انگیز و دپرس
رفتن تو پایان این قصه نبود.
حالا من با این شهری که اغشته به بوی توست چه کنم!!
گاهی حتی با دلتنگیات هم لجبازی میکنی
تمام ثانیه هایت هم که تنگ شود هی میگویی الان است که نگرانم شود
دیگر باید سراغم را بگیرد
گاهی دلت میخواهد دلش را به شور بندازی
و به شوق بیایی از این همه خواستن
گاهی ……
گاهی ……
گاهی ……
خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا
گر سرم در سر سودات رود نیست عجب
سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا
ز آب دیده که به صد خون دلش پروردم
هیچ حاصل به جز از خون جگر نیست مرا
بی رخت اشک همی بارم و گل می‌کارم
غیر از این کار کنون کار دگر نیست مرا
محنت زلف تو تا یافت ظفر بر دل من
بر مراد دل خود هیچ ظفر نیست مرا
بر سر زلف تو زانروی ظفر ممکن نیست
که تواناییی چون باد سحر نیست مرا
دل پروانه صفت گر چه پر و بال بسوخت
همچنان ز آتش عشق تو اثر نیست مرا
غم آن شمع که در سوز چنان بی خبرم
که گرم سر ببرند هیچ خبر نیست مرا
تا که آمد رخ زیبات به چشم خسرو
بر گل و لاله کنون میل نظر نیست مرا
امیر خسرو دهلوی
به ره او چه غم آن را که ز جان می‌گذرد
که ز جان در ره آن جان جهان می‌گذرد
از مقیم حرم کعبه نباشد کمتر
آنکه گاهی ز در دیر مغان می‌گذرد
نه ز هجران تو غمگین نه ز وصلت شادم
که بد و نیک جهان گذران می‌گذرد
دل بیچاره از آن بی‌خبر است ار گاهی
شکوه از جور تو ما را به زبان می‌گذرد
آه پیران کهن می‌گذرد از افلاک
هر کجا جلوه آن تازه جوان می‌گذرد
چون ننالم که مرا گریه کنان می‌بیند
به ره خویش و ز من خنده‌زنان می‌گذرد
هاتف اصفهانی
حال این روزهای من
نه حوصلـــه ? دوســـت داشتــن دارم
نه م? خواهـــــــم کسـ? دوستــم داشتـه باشد
ا?ـن روزهـــا ســـــَــــردم …
مثـل د? , مثـل بهمـــن , مثـل اسفنــــــد
مثـل زمستــــان
احســــــاسـم ?ـخ زده
آرزوهـــا?ـم قند?ــــل بستــه
ام?ــــــدم ز?ــر بهمــن ِ ســرد ِ احســاساتم دفــــــــن شـده ….
نه به آمـــــدنی دل خوشــم و نه از رفتـــــنی غمگ?ــن
ا?ـن روزهـــا پــُر از سکـــــــــوتـم ..
بعضی زخمها هستکه هر روز صبح ، باید پانسمانش را باز کنی وروش نمک بپاشی !تا یادت نرود…دیگر ،سراغ بعضی آدما نبــاید رفت
نقاشی هایم…
همیشه در نقاشی هایم یک چشم بود و یک ابرو که هیچگاه جفت نشد….
وصورتی که نیمی از آن را موهایی بلند پوشانده بود…
ولبخندی کج و بی روح…با نگاهی پراز تردید…
نمیدانم…شاید همیشه این من بودم در نقش های من!!…
شاید…این منه تنهای خویش بودم
که بازبان بی زبانی تنهایی پنهان شده در لابلای موهای ژولیده
خویش را بر دل کاغذی سفید به نمایش میگذاشتم….
چقدر تلخ است آدم به تنهایی خود اعتراف کند…
غربت که شاخ و دم ندارد….!!!وقتی بین آدمهایی که از پوست و گوشت تو هستند ناله کنی و صدای گریه های گاه بی گاهت را احدی نشنود یعنی در اوج غربت دستو پا میزنی….!!!!
دلم می گیرد وقتی می بینم او هست …من هم هستم …اما “قسمت” نیست !
آینده ای خواهم ساخت…
شک نکن,
” آینــــده ای ” خواهـــم ساخت که ,
” گذشتــــه ام ” جلویــــش زانـُــــــو بزنــــد …!
قـــرار نیـــســــت مــــن هــــم دلِ کس دیـــگری را بســــوزانم …!
برعـــــکــــس کســــی را که وارد زندگیــــم میشــــود ,
آنـــقـــدر خوشبــخت می کنــــم کـــــه ,
به هـــر روزی که جــای ” او ” نیـستـی
به خودت ” لعنـــت ” بفـــرستـی…!
=کـاش مـیـدانـســـتی جـهــــــــانـم بــــی تـو” الف ” نـــــدارد…
نبــــودن هـــایت آن قــــدر زیــــــاد شــــــــده اند …کـه هـــر رهگــــــذری را شـــبیه تـــو مـی بینــــم !نمــی دانــم غـــــریبه ها ” تــــو ” شده اند …،یـــا تـــو ” غــــریبه ” ؟…
خیره نشسته ام
من خیره نشسته ام …
من خیره نشسته ام به نام تو…
من اینجا آتش گرفته ام
و تو خیره به غبارهای بلند شده از خاکسترم خیره شده ای..
سکوت کرده ای..
با خودت می گویی: خیالی نیست.. می سوزد و می رود و ..
نمی دانی چه دردی دارد این سوختن..
نمی دانی..
و باز هم نمی دانی..
نمی دانی که همه را بیرون کرده ام جز تو.. فقط تو مانده ای..
دیرم شده اما باز چشم به راه تو مانده ام.. چشم به جاده سفید و..
می دانم که نمی شود این دم رفتن دوباره ببینمت..
خسته ام ..
و تو اندازه این خستگی ها را نمیدانی…
غریبه چه کردی؟؟؟
نـفـریـ?? بــِـہتــِـِـُو ا? غــَِـِـِـریـبــہ
بــِـہتـــُو ?ِـہ روز? آشنـاتَـریـ?? لَـحـظـِـہ هـایـَـمْــ ــ بـو??
سُـکـوتِ ??ـستـہ ??َ قلـبِ شـکـَسـتــــہ ا?َ را ببین بـا مَ?? چـِـہکَـر??؟
آیـا تـاوا??ِ عـ ـاشـق شدَ?? ??َ عـاشـق بـو?َ?? این اَست؟
اگـر چنین اَست پـَس نفریــ?? بـَر عـِشق
روزگـار تـنـها شُدنَـم را ?َ اِنـتظار مـے گــُذرانـَـمْــ ـ
مـنـتظرِ هیــچ دَستے ? هیـ ــچ جـاـےایـ?? دُنیــــا نَبـــاش !اَشک هـایـت را بـا دَست هـا ـ? خـ ــودت پـــاک کُـ?? ?ِـہ هَمــہ رَهگـُــــذرند !!!
باورم از بین رفته!!
ماهایی که دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده میشیم
نه کسی از کنارمون بره حوصله داریم نازشو بخریم که برگرده..
ماها آدمای بی احساسی نیستیم
ماها بی معرفت و نا مردم نیستیم
یه زمانی یه کسایی وارد زندگیمون شدن
که یه سری بــــاورامون و از بین بـــردن!!
بعضیا کاری باهات میکنن که یادآوری تمام لطف هایی که در حقشون کردی …به شدت از خودت متنفرت میکنن !
عیب نداره
اصلا عیب نداره !!
عیب نداره که تنهایی …
عیب نداره که دیگه زیر بارون بدون اون باید تنها خیس بشی ….
کلمات کلیدی:
